Vrij!?
Verhalen over 75 jaar (on)vrijheid
Verhalen over 75 jaar (on)vrijheid in Limburg zijn te zien in de tentoonstelling Vrij!? in Centre Céramique, Maastricht. Nog dagelijks worden we geconfronteerd met het nieuws over oorlogen en vluchtelingen. De tentoonstelling belicht zowel de verhalen van nu als de verhalen van 75 jaar geleden, de bevrijding van Maastricht.
In een van de gedeeltes staan de verhalen centraal van extreme onvrijheid. Verhalen van mensen, zoals Joden en Verzetsstrijders, die zijn omgekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze worden belicht vanuit het Struikelsteentjes comité Maastricht.
Aan de andere kant komen de verhalen aan bod over de bezetting van Maastricht en de periode na de bevrijding (1940-1944). Dit in samenwerking met Liberty Maastricht, Oorlogsmuseum Eyewitness en Schuilen in Maastricht. Centraal is een Blackbox geplaatst. Hier vertellen ooggetuigen die de oorlog hebben meegemaakt, nabestaanden, mensen die de herinnering aan het verleden levend willen houden, maar ook mensen die vandaag de dag nog te maken hebben met (extreme) onvrijheid, hun eigen individuele verhaal.
OPDRACHTGEVER
CENTRE CÉRAMIQUE
Periode: 22/06/2019 – 15/09/2019
Jaar: 2019
Locatie: Centre Céramique, Maastricht
Fotografie: John Sondeyker, Synergique
“Vrij!? Was een bijzonder project meteen uitdagend traject dat heel goed is opgevangen en gedragen door Synergique. Het eindresultaat is een bijzonder mooi vormgegeven geheel waar we heel trots op zijn.”
Sjoerd Aarts – Conservator Centre Céramique
Het begrijp Vrijheid hebben we versterkt door in de uitstraling juist elementen van onvrijheid in te zetten. Een wereld zonder kleur, met strakke lijnen en belkemmende gangetjes tussen hoge muren.
Kenmerkend voor Maastricht zijn de struikelsteentjes die door de hele stad zijn geplaatst in het trottoir voor het huis van waaruit iemand gedeporteerd is. Tot en met 27 juni waren 21 van deze struikelsteentjes te zien in de tentoonstelling. Nadat de fysieke steentjes zijn geplaatst, wordt de leegte gevuld met ‘brandende steentjes’.
Op een enorme krijtmuur konden bezoekers hun ervaringen, meningen, leuzen en tekeningen kwijt. Serieus, eerlijk, grappig of kinderachtig; alles mocht en er werd niet gecensureerd. Een aantal stellingen hielpen bezoekers op weg.
Centraal in de ruimte was een black box waarbinnen een film werd gespeeld. Op twee vlakken zijn overlevenden en nabestaanden aan het woord, die hun visie geven over de tweede wereldoorlog en de bevrijding van Maastricht.
